Reis aangepast, beroofd en katachtige varkens

We hebben weer aardig wat te vertellen, dus tijd voor een update! Ik zal maar bij
het begin beginnen, das altijd het makkelijkst. We waren geeindigd bij de 37-uur durende busreis, waar ik weinig over kan melden, behalve dat ie 38 uur duurde, de airco als luxe-symbool soms net iets te hard aan stond en we aankwamen om 5 uur 's nachts in Belem. We hebben even gewacht tot het wat drukker was om ons hostel te zoeken (welke volgens Pieter in een hoerenbuurt, totdat we erachter kwamen dat alle halfnaakte uithangborden gewoon van lingeriewinkels was ;)). Het was zondag, en daardoor maakte de stad een beetje een verlaten en grimmige indruk op ons, tot we hier en daar een plein met bierdrinkende mensen en erg luide muziek. vonden. We hebben ook alvast de haven geprobeerd te vinden (dok 10), wat volgens een man uit ons hostel makkelijk te vinden was, vanwege de grote bedrijvigheid ervan. Na 15 minuten naast een oud haventerrein te hebben gelopen zijn we maar teruggekeerd, het begon een beetje 'dodgy' te worden.
De volgende dag gingen we eerst 's morgens vroeg naar de markt Ver-O-Peso, waar de vis wordt binnengehaald en verkocht, hier zagen we veel en ook grote vissen, het leek genoeg vis om een hele stad te kunnen voorzien. Ook vonden we veel gieren, kakkerlakken en een soort sprinkhaan-kakkerlakken. Hierna begon de zoektocht naar een bootticket naar Manaus. Dok 10 bevond zich precies waar we gister rechtsomkeerd maakten, maar was nu beter te herkennen omdat we al door mannetjes werden aangesproken. Het halletje was nog steeds wel klein en de boten helaas erg groot. De kleinste boot gaan zo'n 300 man op en de grootste herbergt 1000 man. Na nog een reisbureau te hebben bezocht (die 100 reais opslag vroeg voor een ticket van 80 reais ;), de eerste afzet actie, want verder worden we bijna nooit afgezet), besloten we op internet naar tips te zoeken. Hier kwamen we verhalen tegen als: je ziet niks van de kant, het is erg druk, erg luide muziek aan boort, maar (voor een paar dagen) is het wel een hele ervaring. Anderen zeiden dat het niks aan was om met de boot van Belem naar Manaus te gaan. We waren het wel met de eerste groep eens, maar nu wil het geval, dat als we in Peru wilden aankomen, we na 5 dagen naar Manaus, nog 13 dagen moesten varen. Dit zagen we niet zo zitten en na 2 dagen allerlei opties te hebben nagezocht hebben we besloten om naar de andere kant van Brazilie te vliegen en via Bolivia naar Peru te gaan. Dit besluit hebben we beklonken met een all-you-can eat, en all-you-can-drink festijn, zoals het echte Hollanders betaamt. We hadden toen alleen nog een week voordat we gingen vliegen en zijn toen op donderdag naar een eiland in de Amazone (ten grote van Zwitserland) geweest, Ilha da Marajo. De eerste dag gingen we met de boot in drie uur naar een klein dorpje toe, met slechts 1 hostel, die hun prijzen hadden verdubbeld na vermelding in de rough guide. De volgende dag konden we pas weg, dus hebben we 1 nachtje daar gezeten. Net als in Bleme, was heterg regenachtig, dus hebben we maar even een tocht over het strand gemaakt, en daarna zijn we voor het eerst gaan schaken. In het dorpje hangt elke 50 meter een paal waar muziek uit komt en het grappige is dat we erachter kwamen dat een jongen in het dorp live aan het draaien is voor het hele dorp, we hebben de Braziliaanse Jorrit gevonden!
De volgende dag gingen we naar een andere stadje op het eiland, Soure, toe en we waren al even in de hete zon met onze backpacks aan het zoeken naar een hostel, toen we opeens werden aangesproken door een Duitser, Bernd, die een hostel had. We konden zo instappen en hij zou ons terugbrengen als we het niets vonden. We zijn dus naar zijn hostel gegaan, naast zijn eigen huis, met een enorme tuin en veel beesten ( oa 5 honden, ganzen, 2 schildpadden (een daarvan, Hercules, vond mijn voeten heel interessant en ging aan mn voet likken en in mijn teen (zachtjes) bijten)). Hij woonde hier met zijn Braziliaanse vrouw en dochter, al sinds 20 jaar. Die dag werd bij hem een gans gestolen, waardoor naar voren kwam dat hij steeds cynischer was geworden gedurende de tijd over Brazilie. Vooral de harde techno muziek, die altijd wordt gedraaid en geen rekening met anderen wordt gehouden. Het klopt inderdaad wel dat muziek echt keihard wordt aangezet, en helaas zijn het meestal Portugese covers van de meest grijs gedraaide sky radio nummers, maar Bernd wist waarschijnlijk niet dat er in Europa meestal nog wel hardere beats gebruikt worden :)
We hebben vlakbij Soure twee stranden bezocht, waar mangrovebossen aan zaten en bij hoog water de weilanden compleet overliepen. In Ilha da Marajo komen ook veel rode ibissen voor en buffels, de buffels schijnen een keer vanuit een gezonken schip hier naartoe te zijn gezwommen en worden nu gehouden op fazendas, boerderijen met grote stukken land. We hebben ook nog een cirus bezocht, met een stem die heel fout: sensational zei na elke act. Dit deed enigzins afbreuk aan de echt sensationele acts (zoals een vrouw die hoela hoepte met 40 hoela hoeps, en een man die een laken act deed zonder vangnet, enigzins onderuit). De andere avond bezochten we een traditionele dansuitvoering, waar wij als ergste gringo's (we proberen nog wel zo hard, maar dat huidje wordt net niet bruin genoeg, en die centimeters in de hoogte krijgen we ook niet weg) natuurlijk werden verwacht om lomp mee te dansen. Zonder enige uitleg lukte dat prima, waarbij ik me, te bewust van de aandacht, tevergeefs hard mijn best deed, en Pieter gewoon twee keer zo langzaam in de rondte hupste zonder enige schaamte :)
Zondag moesten we weer terug en gingen we 's avond om 7 uur wat te eten halen, toen we op de drukste straat van de stad zijn overvallen. Een opgewonden mannetje begon tegen Pieter te praten en duwen, toen hij een mes trok en een tweede naar ons toe kwam. We hebben snel alles gegeven (Pieter´s nep portemonnee met nep pinpas en wat geld, mijn pinpas en Pieter zijn oude Nokia) en toen huppelden ze weer weg. Het meest frustrerende was dat er minstens 10 mensen het gezien moeten hebben (waaronder 4 beveiligers met pistolen), maar niks deden. Wat we kwijt zijn maakt vrij weinig uit omdat het allemaal verzekerd is, maar we waren erg geschrokken, Pieter met name. De volgende dag was ik jarig (jeeuj) en zijn we naar het politiebureau geweest om aangfite te doen. Omdat we niet zo veel zin hadden om over straat te lopen, zijn we in het hotel gebleven en hebben een paar potjes geschaakt, wat menig familielid natuurlijk een uitermate geschikte manier vind om de dag door te komen ;) 's Avond gingen we dan maar weer naar het all-you-can eat buffet, voor we met de taxi dit keer (de backpacks mogen toch echt niet gestolen worden) naar het vliegveld gingen en naar Foz du Iguacu, bekend van de grote watervallen, vlogen.
We gingen na aankomst vrijwel meteen naar de Argetijnse kant van de watervallen, Puerto Iguazu, omdat dit stadje gemoedelijker en goedkoper scheen te zijn en de Argentijnse kant een langer bezoek nodig had. De eerste dag zijn we dus ook naar de Argentijnse kant van de watervallern geweest. Wat ons als eerste op viel waren de hordes toeristen die overal waren, een groot contrast met Belem. Het park was erg mooi, je kreeg door langzaam door het park te lopen, een steeds grotere indruk van hoe groot de watervallen waren. Met een treintje kon je naar de grootste, de Devil's throat, waar we eerst geen klap zagen vanwege de stoom die omhoogkwam, maar wel een heerlijke verfrissende douche kregen (want wat is het warm overal in Brazilie, we zweten als otters). Deze kwam echter in golven en daardoor kon je periodes wat meer en wat minder zien. We kwamen hier ook voor het eerst de beestjes tegen die we een kruising van varkens, apen en katten vonden. Met de grootte en brutaliteit van katten, de lenigheid van apen en een gekke neus en beetje vorm van varkens. De kleintjes zagen er erg schattig uit. Ook zijn we naar een kleine waterval gelopen (relatief), waar je onder kon staan en de kracht kon voelen, van alleen al dat watervalletje.
De tweede dag gingen we naar de Braziliaanse kant, waar je een beter overzicht over het totaal hebt, en minstens zo indrukwekkend. De twee kanten vullen elkaar erg goed aan. Je kon hier goed zien wat voor brute krachten er zich afspeelden in de watervallen. Hier waren de schattige beestjes van gister vooral actief bij het etensplein,waar ze zelfs even irritant werden, door stug je te proberen van je eten te beroven. Alleen de bezem hielp om ze weg te houden (variant van waterspuit pakken). Als extraatje zagen we op de terugweg een kapucijnderaapje in de boom zitten, grappig gezichtje had die, met een soort stieketjes kapsel zonder gel.
Afgelopen vrijdag pakten we de bus naar Bonito, Bonito is vooral bekend van een grot met een blauw meer eronder, welke we eergister hebben bezocht en welke mooi was, maar natuurlijk na die grote indrukwekkende watervallen tegenviel. Gister zijn we naar het Aquario Natural, een stukje rivier dat lijkt alsof je in een aquarium zwemt. Pieter zag inderdaad zijn aquarium uit zijn kindertijd voorbij komen, terwijl wat met de stroom mee de rivier afdreven. Het contrast met snorkelen in zout water is groot, ik vond dat water erg vers lijken, alles was heel erg groen, dus wel wat minder mooie bonte kleuren. Het deed me denken aan een mooiere en tropische uitvoering van de onderwaterwereld in het Fries Natuurmuseum. Als extraatje zagen we voor het snorkelen nog een groepje makaken en een kat. Een kat is altijd fantastisch, maar de combinatie maakte het mooi. Ze keken erg nieuwsgierig naar elkaar en de makaken probeerde de kat uit te dagen en bewogen takken daarbij, maar waren te bang om echt dichtij te komen. Morgen vertrekken we de Pantanal in, een gebied met wellicht de hoogste fauna ter wereld, maar ook een grote muggendichtheid! Op vrijdag komen we hier van terug en maken we precies Carnaval mee in Corumba, wat volgens betrouwbare bron, daar goed wordt gevierd.
Tot een volgende keer!!

PS1. Donderdag mis ik een hele belangrijke gebeurtenis, Jan wordt 60 jaar! :)
PS2 . Jarig, ik wil graag weten of er bij schaken een tijdslimiet op elke zet zit, ik vermoed namelijk dat Pieter die dan vaak overschrijdt.